Nu ben ik alleen
Blijf op de hoogte en volg Julia Dolores
13 November 2012 | Cambodja, Khett Siem Reab
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verhaal heb geschreven! Ik heb het gewoon te druk met andere dingen en schrijven kost nog best veel tijd. Een paar dagen terug had ik een heel gaaf verhaal geschreven over het straatbeeld en de gewoontes van Siem Reap maar toen ik het wilde versturen, crashte de computer. Ik ben ondertussen klaar met werken in Siem Reap en heb al een bezoek gebracht aan Phnom Penh.
Mijn laatste werkweek op PDC was erg leuk en ik heb ontzettend genoten van de kinderen. Vorige week zondag was er een voetbal toernooi voor de meiden van meerdere projecten, waaronder PDC! Samen met de vrijwilligers zijn we ze gaan aanmoedigen. Dat was super leuk en super heet, dus we zijn niet het hele toernooi blijven kijken.
Ditzelfde weekend zijn er nieuwe vrijwilligers aangekomen waaronder twee meiden die ook op het PDC gaan werken. De laatste week heb ik dus samen met een ander meisje, Nikki, gewerkt.(Fijn om die naam weer wat vaker te horen op een dag! Man Snikkel, soms zou ik zo graag willen dat je hier was!) Maar Nikki neemt nu dus mijn fantastische klas over. Ze heeft me enorm geholpen met The Gruffalo, het toneelstuk dat ik heb gemaakt met de klas. Ik was ziek geworden dus heeft Nikki mijn workshop overgenomen zodat de voorstelling op donderdag wel door kon gaan. De engelse tekst die ze eigenlijk uit hun hoofd moesten leren, was iets te moeilijk voor ze om in korte tijd te leren. Dus heb ik het ze laten voorlezen, natuurlijk wat minder leuk maar ik was ontzettend trots op ze!
De dag van de voorstelling was ook mijn laatste werkdag. Ik had een afscheids cadeautje gekregen namens PDC van Ineke en ik heb nog een aantal hele leuke groepfotos gemaakt. Het was erg raar om afscheid te nemen van de school omdat je weet dat je er waarschijnlijk nooit meer terug zal komen. PDC, Siem Reap, de vrijwilligers, Smileys guesthouse.. het voelde echt als een thuis, een veilige haven. Ik vond het daarom ook best lastig om afscheid te nemen van alles.
Ik heb zo'n goede en mooie tijd gehad hier. Deze ervaring vergeet ik de rest van mijn leven niet meer.
Om het afscheid nog sneller te maken vertrok ik na mijn laatste werkdag meteen naar Phnom Penh met een groep vrijwilligers. Ik moest afscheid nemen van mijn lieve collega, Lenie en Smileys guesthouse. Van mijn roommate, Evita, moest ik al eerder afscheid nemen omdat ze moest werken in de outback, ergens ver weg in de jungle!
Dus daar gingen we dan. Mijn veilige plek laat ik achter me en ik gooi mezelf opnieuw in het diepe.
In Phnom Peng verbleven we in 11 happy backpackers guesthouse. Dit was een heel leuk guesthouse vol met backpackers en een groot rooftopterras! We kwamen hier rond 7 uur s'ochtends aan en zijn meteen na het inchecken door gegaan naar the killing fields en Tuol Sleng. Dat was niet heel erg slim want we hadden nauwelijks geslapen in de bus. We waren helemaal kapot van de reis maar dat maakte het niet minder indrukwekkend. Wat was dat heftig om te zien zeg! Vooral de killing fields vond ik erg indrukwekkend, met name de killing tree. Ik heb er een foto van bij gedaan zodat ik het een beetje met jullie kan delen. Als je wilt weten wat ze deden met deze boom moet je maar even op internet kijken.
Na een middag vol treurige en afschuwelijke dingen bekijken en ons verbazen en afvragen waar de mensheid allemaal toe is staat is, zijn we terug gegaan naar 11 happy backpackers om te douche en te slapen.
De volgende dag hebben we het national museum bezocht en hebben we de buitenkant van het Royal Palace bekeken. Het paleis was gesloten omdat de koning er ligt, voor 3 maanden!!
Phnom Penh is echt een stuk groter en vieze dan Siem Reap. S'avonds zijn we naar de nightmarket gegaan waar we op een heel leuk plekje hebben gegeten. Aan het einde van de markt stonden allemaal kraampjes met bbq's. Je kon zelf kiezen was je op de bbq wilde en voor 3 dollar had je een heerlijke maaltijd en zat op je kleedjes tussen de cambodjanen te eten. Heel sfeervol en gezellig. We zijn op het de rooftopbar wat gaan drinken als afscheid.
De volgende morgen gingen alle meiden terug naar Siem Reap en bleef ik achter. Nu begint het pas echt..
Ik vond het best spannend om opeens alleen te zijn. Maar ik had al geregeld dat ik in een dormroom kon slapen(met meerdere mensen op een kamer) zodat ik makkelijk mensen kon ontmoeten en met niet alleen zou voelen. S'middags ben ik naar central market geweest waar ik mezelf heb getrakteerd op een nieuw paar oorbellen. In het hostel heb ik een bus geregeld naar Kratie, mijn volgende bestemming.
Om half 10 in de ochtend vertrok ik met mijn backpack met de bus. Ik zat naast een cambodjaans meisje, Mom. We hebben heel gezellig geklets en we hebben samen gelucht. Ze heeft me gefrituurde vogelspin laten proeven(GATVERDAMME! ik voelde me echt een held toen ik het geprobeerd had!) en sticky rice. Ze heeft me van alles verteld over Cambodja en Vietnam, over het eten en over de cultuur.
In Kratie stond iemand me op te wachten met de tuc tuc en bracht me naar mijn guesthouse. Hier heb ik een kamer voor mezelf! Tijdens het avond eten ontmoette ik een oudere engelsman met wie ik de volgende dag dolfijnen ben gaan spotten.
Morgen vertrekt mijn bus naar the 4000 islands in Laos en neem ik dus echt afscheid van Cambodja.
Ik heb gehoord dat het hier heel erg mooi is! Ik hou jullie op de hoogte!
Mijn laatste werkweek op PDC was erg leuk en ik heb ontzettend genoten van de kinderen. Vorige week zondag was er een voetbal toernooi voor de meiden van meerdere projecten, waaronder PDC! Samen met de vrijwilligers zijn we ze gaan aanmoedigen. Dat was super leuk en super heet, dus we zijn niet het hele toernooi blijven kijken.
Ditzelfde weekend zijn er nieuwe vrijwilligers aangekomen waaronder twee meiden die ook op het PDC gaan werken. De laatste week heb ik dus samen met een ander meisje, Nikki, gewerkt.(Fijn om die naam weer wat vaker te horen op een dag! Man Snikkel, soms zou ik zo graag willen dat je hier was!) Maar Nikki neemt nu dus mijn fantastische klas over. Ze heeft me enorm geholpen met The Gruffalo, het toneelstuk dat ik heb gemaakt met de klas. Ik was ziek geworden dus heeft Nikki mijn workshop overgenomen zodat de voorstelling op donderdag wel door kon gaan. De engelse tekst die ze eigenlijk uit hun hoofd moesten leren, was iets te moeilijk voor ze om in korte tijd te leren. Dus heb ik het ze laten voorlezen, natuurlijk wat minder leuk maar ik was ontzettend trots op ze!
De dag van de voorstelling was ook mijn laatste werkdag. Ik had een afscheids cadeautje gekregen namens PDC van Ineke en ik heb nog een aantal hele leuke groepfotos gemaakt. Het was erg raar om afscheid te nemen van de school omdat je weet dat je er waarschijnlijk nooit meer terug zal komen. PDC, Siem Reap, de vrijwilligers, Smileys guesthouse.. het voelde echt als een thuis, een veilige haven. Ik vond het daarom ook best lastig om afscheid te nemen van alles.
Ik heb zo'n goede en mooie tijd gehad hier. Deze ervaring vergeet ik de rest van mijn leven niet meer.
Om het afscheid nog sneller te maken vertrok ik na mijn laatste werkdag meteen naar Phnom Penh met een groep vrijwilligers. Ik moest afscheid nemen van mijn lieve collega, Lenie en Smileys guesthouse. Van mijn roommate, Evita, moest ik al eerder afscheid nemen omdat ze moest werken in de outback, ergens ver weg in de jungle!
Dus daar gingen we dan. Mijn veilige plek laat ik achter me en ik gooi mezelf opnieuw in het diepe.
In Phnom Peng verbleven we in 11 happy backpackers guesthouse. Dit was een heel leuk guesthouse vol met backpackers en een groot rooftopterras! We kwamen hier rond 7 uur s'ochtends aan en zijn meteen na het inchecken door gegaan naar the killing fields en Tuol Sleng. Dat was niet heel erg slim want we hadden nauwelijks geslapen in de bus. We waren helemaal kapot van de reis maar dat maakte het niet minder indrukwekkend. Wat was dat heftig om te zien zeg! Vooral de killing fields vond ik erg indrukwekkend, met name de killing tree. Ik heb er een foto van bij gedaan zodat ik het een beetje met jullie kan delen. Als je wilt weten wat ze deden met deze boom moet je maar even op internet kijken.
Na een middag vol treurige en afschuwelijke dingen bekijken en ons verbazen en afvragen waar de mensheid allemaal toe is staat is, zijn we terug gegaan naar 11 happy backpackers om te douche en te slapen.
De volgende dag hebben we het national museum bezocht en hebben we de buitenkant van het Royal Palace bekeken. Het paleis was gesloten omdat de koning er ligt, voor 3 maanden!!
Phnom Penh is echt een stuk groter en vieze dan Siem Reap. S'avonds zijn we naar de nightmarket gegaan waar we op een heel leuk plekje hebben gegeten. Aan het einde van de markt stonden allemaal kraampjes met bbq's. Je kon zelf kiezen was je op de bbq wilde en voor 3 dollar had je een heerlijke maaltijd en zat op je kleedjes tussen de cambodjanen te eten. Heel sfeervol en gezellig. We zijn op het de rooftopbar wat gaan drinken als afscheid.
De volgende morgen gingen alle meiden terug naar Siem Reap en bleef ik achter. Nu begint het pas echt..
Ik vond het best spannend om opeens alleen te zijn. Maar ik had al geregeld dat ik in een dormroom kon slapen(met meerdere mensen op een kamer) zodat ik makkelijk mensen kon ontmoeten en met niet alleen zou voelen. S'middags ben ik naar central market geweest waar ik mezelf heb getrakteerd op een nieuw paar oorbellen. In het hostel heb ik een bus geregeld naar Kratie, mijn volgende bestemming.
Om half 10 in de ochtend vertrok ik met mijn backpack met de bus. Ik zat naast een cambodjaans meisje, Mom. We hebben heel gezellig geklets en we hebben samen gelucht. Ze heeft me gefrituurde vogelspin laten proeven(GATVERDAMME! ik voelde me echt een held toen ik het geprobeerd had!) en sticky rice. Ze heeft me van alles verteld over Cambodja en Vietnam, over het eten en over de cultuur.
In Kratie stond iemand me op te wachten met de tuc tuc en bracht me naar mijn guesthouse. Hier heb ik een kamer voor mezelf! Tijdens het avond eten ontmoette ik een oudere engelsman met wie ik de volgende dag dolfijnen ben gaan spotten.
Morgen vertrekt mijn bus naar the 4000 islands in Laos en neem ik dus echt afscheid van Cambodja.
Ik heb gehoord dat het hier heel erg mooi is! Ik hou jullie op de hoogte!
-
13 November 2012 - 14:10
AnneMargriet:
Hey lieve heldin!
Wat een moed om vogelspin te eten! Alleen het idee al! Rillingen krijg ik ervan! Ik ben benieuwd of je nog hebt kunnen proeven hoe een spin smaakt!!!!
En nu op stap. Mooi om te lezen dat je alleen op stap bent, maar niet alleen lijkt te zijn!
Heel veel goeds, Julia! Liefs, AnneMargriet.
-
13 November 2012 - 14:14
Quil:
Oh Juul! Ik ben zo trots op je! Harstikke spannend zo alleen, maar komt vast helemaal goed! Geniet ervan schatje! xxxxx -
13 November 2012 - 15:51
Henk:
Julia, heel erg leuk om je verhalen te lezen. Geniet van alles. -
13 November 2012 - 16:50
Lenie:
Hee Juul,
Ik mis je al hoor, op het PDC...
Superleuk om je verhaal eventjes te lezen. Je verteld het echt goed, vooral over je laatste dagen in Siem Reap!
Ben heel benieuwd hoe ik me ga voelen na het afscheid hier, ik ben echt zo aan het genieten van mijn laatste week.
Ohja, en even een nieuwtje, Sohthan heeft vandaag zijn haar laten knippen door de 2 dames uit Nederland.
Nu is ie nog schattiger, zal eens kijken of ik stiekem een foto van hem kan maken voor je;).
Nou, heel veel succes komende dagen en vergeet niet te genieten!! Ik blijf je verhalen lezen! Have fun!
XXX -
13 November 2012 - 17:28
Piet:
Goed verhaal Juul. zo reis ik een beetje met je mee... -
13 November 2012 - 17:33
Mirre:
You go girl! :) -
13 November 2012 - 17:41
Mama:
Ben zoooo super trots op jou! Wat een dappere dochter en zoveel mooie ervaringen en indrukken!!
Ik denk dat je de levenservaringen wel opdoet waar de toneelschool naar vroeg.
XXXX mama -
14 November 2012 - 11:01
Marie-jose:
hee Julia..
Wow, wat indrukwekkend allemaal, leuk om je verhalen te lezen, en t kriebeld omdat mij dat ook zo ontzettend leuk lijkt om te doen.
Al die ervaringen. stoer zeg, hou je taai maar geniet vooral van alles. knuffels van ons.
Skip Pim Luka Ronald en Marie-jose -
14 November 2012 - 12:56
Oma:
lieverd,wat een indrukken!!!!!
Als ik je hoor over de killing fielts is het of ik opa weer hoor praten.hij had het nog al eens over Pol Pot en de killing fielts. Daar kon hij altijd zo boos en verdrietig om worden.En hij had er alleen maar over gehoord en gelezen. Jij bent daar nu echt geweest!!!!!
Gelukkig hoor ik regelmatig van je mama hoe het met je gaat, want het wachten op je nieuwe reisverslag duurt me soms te lang.
Juultje, geef je ogen goed de kost en geniet met volle teugen van Laos en wat er nog meer volgt.
Dikke kus, oma. -
14 November 2012 - 14:19
Henrita Van Der Pas.:
Dag julia, dank je wel wer voor zo`n reisverslag, zeer drukwekkend om dat te lezenHoudt gode moed.
Wat een durf en een lef heb je toch om zo een reis te maken naar die vreemde landen te maken.
Ja je schrijft nu ben ik alleen, maar Julia je bent nooit alleen, want de "Heer" gaat met je mee.
Jehebt een groot vertrouwen in hetgeen wat je nu onderneemt in alles waar je mee bezig bent.
Zo alleen begint er maar eens aan, maar jij durft dat aan. houdt goede moed, en over enige weken en dan komt mama op bezoek, dat zal een blij weerzien zijn. Heel veel sucses in de komende maanden,
Heel veel groeten van ons allemaal maar vooral van Tante Zuster Henrita van der Pas. Daag, xxxx
voor Julia.!!! -
15 November 2012 - 20:08
Anja, Rob En Max.:
Hoi Juul.
Leuk om weer iets ven je te horen, super wat je allemaal mee mag maken.
En ook wij zijn super trots op je, zo alleen op reis gaan, we genieten van je verhalen.
Hier is het onder tussen kou geworden, met soms wat vorst.
Vorige week bij opa en oma geweest, ze waren 54 jaar getrouwd en die dag waren we er met z,n allen, we missen je dan wel juul want jij hoord er zo bij. Ook lotjes getrokken voor de Sint, want dit jaar vieren wij het bij jullie thuis.
Hier gaat verders alles zijn gangetje, we blijven je volgen,.
Zorg goed voor jezelf.
Groetjes en een dikke kus Rob, Max, Liz en Anja.xxxxxxxxxx -
18 November 2012 - 18:22
Lara:
hoi Julia,Elke is nu hier.we hebben de verhalen gelezen.klinkt al super leuk.Elke krijgt Thijs als whatsapp vriend.elke stuurt thijs een foto van vogelspinnen die jij hebt gegeten super goor!!!!!!!!!!In ieder geval nog veel plezier en een dikke kus.
gr.lara.
-
18 November 2012 - 22:40
Guus:
Gave ervaring en gave foto's zeg, Super!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
